MANZUM ATASÖZLERİ |
|
|
Dinle bir nasihat edeyim sana, Nasihat tutmayan hiç insan olmaz, Rüya gibi gelir geçer bu dünya, Can kuşuna vücut aşiyân olmaz. |
Arz eyle bu sözü kendi özüne, Dost sanma her güleni yüzüne, İncinme dostunun doğru sözüne, Doğru söz insana batar demişler. |
|
Tut atalar sözünü, iyi kalpli ol; Örnek insan gibi, yol gösteren ol; Eşşeğe giydirsen nakışlı bir çul; At olmaz, huyunca zırlar. |
Kulak verme her bir söze bıyık bur, Her söze karışma derler geri dur. Bir söyle, bir dinle, bir de kulak ver, Her mecliste herkes lâf konuşamaz. |
|
Bil, mazlumun ahı yerde kalmaz, Meseldir atılan ok geri dönmez, Dost uyur, düşman uyumaz, Dost olmaz eski düşman demişler. |
Tut atalar sözünü, kalbi selim ol! Gönülden gönüle yol var demişler. Bırak sinirini, heran halim ol! Keskin sirke küpüne zarar demişler. |
|
İstersin ki hayr gele başına, Hayr söyle her yerde daim işine. Felek ağu katar aşına, Devir döner, geçer devran demişler. |
Yetim malın sakın malına katma! Veresiye hiçbir mal alıp satma! El için kendini ateşe atma! Gemiyi kurtaran kaptan demişler. |
|
Rüyâya, hülyâya sakın aldanma, Kendin gör işini ele inanma, Falcı ile kâhinin sözüne kanma, Çingene vaadine güven olmaz. |
Ey oğul! Sesimi dinle kulak ver. Kulağa giren söz tâ cana değer, El atına binen pek çabuk iner. Tez eskir, iğreti kaftan demişler. |
|
Derler vezir için sultan kınanmaz, Yaş, kurunun yanında her zaman yanmaz, Kul aldanır, Cenab-ı Hak aldanmaz, Herkes günahına yanar demişler. |
Sular gibi, nehr-i hebaya akma! Kendi aybına bak, gayriye bakma! Gördüğün deliğe parmağın sokma! Ya akrep çıkar, ya yılan demişler. |
|
Dikensiz gül olmaz demiş atalar, Gün geçer, kin geçmez demiş atalar, Baba oğla tutar bir bağ bağışlar, Sonra, üzüm vermez oğlan demişler. |
Dünyada serseri gibi gezersen, İblis gibi doğru yoldan azarsan, Eli düşürmeye kuyu kazarsan, Elden önce düşer, kazan demişler. |
|
Her yere uzanmaz el ve etekler, Hep boşuna gider bütün emekler, Göllerde dolaşan şaşkın ördekler, Baştan değil, tersten dalar demişler. |
Aldanma dünyanın sakın vârına, Düşmeye gör onun ahuzârına, Bugünkü işini koyma yarına, Gün doğmadan neler doğar demişler. |
|
Elimde olmalı diyorsan dümen, Kanaat ipini bırakma elden, Eşek, geyik gibi boynuz isterken, İki kulaktan da olur demişler. |
Okuyup ilimle olmalı âmil, Hiç konuşmasa da bilinir kâmil, Kendinden gayriyi beğenmez câhil, Kendi çalar kendi oynar demişler. |
|
Cömert, cömert derler maldan ederler, Yiğit, yiğit derler candan ederler, Çobansız koyunu kurt kapar derler, Ağlamazmış kendi düşen demişler. |
Kendi kendisini bilmeli âdem, Kıssadan hisse almalı âdem, Hayır şer neye gülse bir âdem, Güldüğü başına gelir demişler. |
|
Düşün dünya malı dünyada kalır Gözler görmeyince gönül katlanır İnsan düşmanını gözünden tanır Herkes ektiğini biçer demişler. |
Karışma kimsenin sen her işine Pek sakın düşme her işin peşine Hayır dile hayır gelsin başına Adam olana bir söz yeter demişler. |
|
Derler ki su uyur düşman uyumaz Olanla ölene çare bulunmaz Kimsenin ettiği yanına kalmaz Sudan gelen sele gider demişler |
Düşmanın karınca olsa hor görme Kimsenin ardından konuşup yerme Yüzüne karşı da karşılık verme Hiç bilinmez kim de ne var demişler. |
|
Kendin çalış, uğraş, yandır ocağı, Verseler de alma, nâmert yamağı, Ortak bir inekten yeğdir buzağı, Belli olsun alan satan demişler. |
Dost ile ettiğin sözde kıl karar, Kâr etmezsen bari eyleme zarar, Aza kanaat et olma tamahkâr, Ucuz satan tezce satar demişler. |
*****
altuntopnet@gmail.com
BUCA / İZMİR